KubeCon 2019

Van 20 tot 23 mei dit jaar was congrescentrum Fira in Barcelona het toneel voor KubeCon en CloudNativeCon. In de komende reeks artikelen staat een selectie van de wetenswaardigheden, nieuwtjes en presentaties centraal. 

Is het een beweging?

Het eerste wat opvalt als je het terrein van KubeCon (en CloudNativeCon, maar laten we het bij KubeCon houden voor de duidelijkheid) in Barcelona betreedt, is hoe groot het open source project, onderdeel van de Cloud Native Foundation, is geworden. Er zijn 31.000 actieve ontwikkelaars die in een wereldwijde community samenwerken. Dat is meer dan aan de Linux kernel werken, bijvoorbeeld – bijna drie keer zo veel.”Culture eats strategy for breakfast”, verscheen op een van de slides tijdens de Keynote waarin het belang van die community werd onderstreept. “We want you to feel welcome and happy”. Ik krijg het beeld dat Kubernetes zichzelf graag als beweging presenteert.

Grote bedrijven en kleine spelers

In de ruimte die voor de exhibitors beschikbaar is, wordt dat nog meer duidelijk. Geen grote, opvallende, kleurrijke stands maar kleine ruimtes met kleine schermen. De grote spelers (zoals IBM en Oracle) hebben hun stands aangepast aan deze omgeving. Met opzet, vermoedelijk, om niet teveel commercieel geweld te laten zien. Maar het onderscheid tussen de grote bedrijven en de kleinere bewegingen is wel degelijk te zien: een omvangrijk project als Prometheus, zo’n beetje de standaard voor het monitoren van Kubernetes, heeft een klein bureautje met een medewerker en een scherm. Achter Prometheus zit niet echt een bedrijf, dus heel vreemd is dat niet.

Het contrast wordt verder duidelijk als je kijkt naar de verspreiding van de bezoekers over de zaal. Een aantal grote spelers trekken veel belangstelling: Red Hat bijvoorbeeld, maar ook Microsoft. Andere bedrijven, zoals VMWare, IBM en Cisco komen er wat meer bekaaid vanaf. En zoals vaak helpt de uitgekookte marketingstrategie van Red Hat uitstekend: er zitten weer veel rode hoeden in het publiek (“het zicht op de schermen te verstoren”, denk ik dan mopperend).

Doelgroep

Voor wie is KubeCon eigenlijk? Een interessante vraag. In eerste instantie is het een bijeenkomst die door de Linux Foundation wordt georganiseerd. De nadruk ligt dus op open source rondom Cloud en Kubernetes, waarbij het voor de standhouders niet de bedoeling is om producten te presenteren of nieuwe features aan te kondigen. Dat doe je maar op je eigen congres.

De toegang is best prijzig, Barcelona kan een dure stad zijn om in te overnachten en afhankelijk van waar je woont komen daar nog reiskosten bij – alhoewel het congres is verspreid over drie continenten – Noord Amerika, Europa en Azië, waardoor het dus mogelijk is iets in de buurt te vinden. Het publiek is echter vooral jong (en grotendeels mannelijk) en ik vraag me af of er echt veel (management van) mogelijke klanten rondloopt. KubeCon lijkt vooral een feestje voor de direct betrokkenen, om elkaar te ontmoeten en te leren over de nieuwste ontwikkelingen. En stickers te verzamelen, of de grote hoeveelheid andere goodies die wordt uitgedeeld – als je je contactgegevens maar achterlaat.

Dat is overigens niet erg, want er hangt voortdurend een gevoel van “hier gebeurt iets waar je bij moet zijn als je in de IT werkt” in de lucht. Een tech-optimisme dat tegen euforie aanhangt, een vertrouwen in het eigen kunnen, maar wel met een stevige dosis down-to-earth realisme. Fouten maken mag en is onoverkomelijk, een fout heeft een schuldige maar die wordt niet verantwoordelijk gehouden. Als ze je niet geloven, dan laat je het gewoon zien. Als alles met een grandioze finale glorieus ten onder gaat, dan haal je de configuratie van de laatst werkende versie uit Git en begin je gewoon opnieuw. Dat is nog eens iets anders dan het vingerwijzen tussen dev en ops van weleer.

Agile?

In deze wereld is Agile niet nodig, zou je kunnen zeggen. De term komt niet voor in de presentaties, er zijn geen Agile coaches en niemand heeft het over SAFe. Misschien onderschrijft dat het beeld dat Agile en SAFe meer marketing-termen zijn, die op andere plekken in de organisatie worden gebruikt om eindgebruikers en management mee te krijgen in de snelheid van ontwikkelen en deployen die in deze deep-down-tech-wereld heel gewoon is. Als je al Agile bent, hoef je dat niet te worden. En het labeltje is al helemaal niet nodig. Op een vraag uit het publiek over hoe je halsstarrige beheerders uit een verloren tijdperk mee krijgt in de ideeën van roll forward, is het antwoord “By doing it. Convince them by just showing it. You do realize you will be better, do you?”

Cloud born

Maar er is natuurlijk wel een verschil tussen cloud born en legacy, zoals IBM duidelijk maakt. Niet ieder bedrijf is een hippe Uber waar de hele IT-infrastructuur en applicaties van de grond af aan, cloud born gebouwd zijn. Meestal is er op zijn minst sprake van een mengvorm. Dat vraagt om een andere aanpak, maar ik vraag me af hoe het publiek van KubeCon dat ziet. De grote spelers (IBM, Oracle met name) hebben het in ieder geval scherp. Ze zullen er zelf ook niet helemaal uit zijn. Over two-speed-IT heb ik niemand gehoord – maar gezien de afwezigheid van de Gartners en McKinseys van deze wereld is dat niet vreemd. Misschien geldt daarvoor wel hetzelfde als het paragraafje over Agile en SAFe, hierboven.